22 Nisan 2009 Çarşamba

Masum Günler(di)


çocukluğumun geçtiği o küçük gecekondu mahallesinde
nisan ayında yağmurlar yağardı her öğleden sonra
büyüklerimiz kırkikindi derlerdi de
anlam vermezdik ne demek diye
yağmur yağarken pencereden bakardık
yoldan geçen arabalara
kaldırımı olmayan yolda yürüyen insanlara
dışarı çıkmak isterdikte
annelerimiz izin vermezdi
yağmurun dinmesini sabırla beklerdik
bazen sessizce kaçtığımızda olurdu hani
arkadaşlarla küçük kaçamaklar yapardık
yeni yeni yeşermeye başlayan tarlalara kaçardık
'yemlik' toplardık bazen
kimi zaman mantar
şanslı günümüzdeysek papatyalar,gelincikler
peygamber çiçekleri toplardık
annemize hediye etmek için
en kıymetli hediyemizdi
anneler gününde tarlalardan toplanan çiçekler
ne kadar masumdu,ne kadar içten
annelerimizde bu masumiyete ortak olurlardı çoğu zaman
kim bilir ne fırtınalar kopardı içlerinde
yoksulluğun,yokluğun içinde kayboluşumuza
bazen hissederdik sessiz çığlıklarını
zaman çok çabuk geçiyor
bir çok şeyide değiştirerek
şimdi büyüdük,
eski masumiyet günlerinden geriye
buruk hayaller kaldı
birde hüzünlü tebessümler...

Hiç yorum yok:

Geceye not

 Uykusuz bir gece daha Kafamın içindeki sesleri susturamıyorum Martıların çığlıklarına karışıyor içimdeki gürültü Düşünceleri sıraya dizmeye...