Bu sabah sensiz uyandım
Hasrete açılan penceremin önünde
Seni beklemiştim bütün gece
Sokaktan geçen her insan sendin sanki
Bütün yüzler sana çıkıyor
Bütün arabalardan sen iniyordun
Ümitsiz ve çaresiz bekledim
Yoktun
senden önce ve senden sonrasının olmadığı
zamanın sadece sen olduğu anları hatırladım
anılarımın hepsi sendin
sen ise bir meçhul
koşmak istedim arkandan
sensizliğe açılan bir kapıda
yok olmuştu bedenin
sadece ruhun vardı benimle
anılarınla bıraktığın
zihnimde yaşayan
hayali bir sen…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder