Boş İşler

Bazen hayatın tesadüflerinin peşinde koşarken yorulur kalırız,
karşımıza çıkan her insanın,
her fırsatın biricik ve tek olduğu yanılgısına kapılırız,
gözlerimiz görmez başka birşeyi,
herşey o'dur,
her yol ona çıkar,
ne büyük yanılsamadır,
serap gibi,
koşar koşar ve boşa çıkar koştuğumuz sevdalar,
yorulduğumuzla kalırız,
hiç bir hayalin peşinden dünyada sadece o hayal varmış gibi
koşmak
anlamsızdır aslında,
koşarken çevremize baksak,
ne fırsatlar,ne güzellikler gelip geçer yanımızdan,
ama yok,
bakamayız,
bakıpta kendimizi meşgul edemeyiz..
hedefimize odaklanmak varken,
ne gerek var boş işlerle zaman öldürmeye..

Duvar

“Yaralarımızı birbirimize gösterecek kadar soyunamıyorduk henüz birbirimizin yanında. Aramızda yükselen yılların kendimizle dünya arasında sertleştirdiği güvensizliğin kalın duvarını kolay kolay aşacağa benzemiyorduk. İkimizin de fazlasıyla farkında olduğu, varlığından rahatsızlık duyduğu ama bunun için pek bir şey yapamadığı umarsız bir durumdu bu.

Aynı sorunu yaşıyor, aynı tedirginliği paylaşıyor olmamız, birbirimize yardımcı olmamıza yetmiyordu. Ördüğümüz duvarın yorgunluğuyla arkasına sinip çöktüğümüz kendi güvenli bölgemizde, ötekinin atlayıp buraya gelmesini ya da tamamen çekip gitmesini bekliyorduk. Bazı hikayelerin başlamaması için bir an önce bitmeleri gerekiyordu.

Önceleri böyle değildi belki, önce böyle değildik, ama şimdi korkuyorduk.“