Ne çok bildiğimi sanıyormuşum,
Cehaletimi bilgelik sanmışım..
Bütün bildiklerimi yoksaydım, unuttum..
Kirlenmiş temiz bir sayfayım artık,
Ne yazmaya ne karalamaya mecalim kalmadı,
Bilmek, öğrenmek istemiyorum..
Kirlenmiş sayfaları temize çekmeyi bırak,
koparmak bile istemiyorum..
Yeni insanlarmış, yeni hayaller, yeni hayatlarmış..
Yaşama sevinci olan insanları imrenerek izliyorum sadece.
Kaybettiğim o neşeyi yeniden bulmak istiyorum..
İçimde ölüm uykusuna dalmış bir çocuk var,
O çocuk ölmesin diye nefes alıyorum sadece..
Kim bilir belki bir gün güneş yeniden doğar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder