Birkaç damla lirik gözyaşı bırakırsın gözlerinden
İsyan kokan cümleler dökülür dudaklarından
Sorular çoğalır zihninde
Ayrıntılara takılırsın
Aşkını ölümsüzleştirdiğin ayrıntılar büyür de büyür
Yürüdüğünüz sahil,Çay içtiğiniz cafe
Yemek yediğiniz lokantalar,Kurduğunuz hayaller,
Islandığınız kaldırımlar,Kavga ettiğiniz sokaklar
Birbirinize yolladığınız mesajlar,Özenle yazılmış mektuplar
Doğum günlerinde ve sevgililer gününde,
Bin bir düşünceyle alınan hediyeler
Bir aşkı aşk yapan ne varsa işte
Detaylarda gizlenmiş,ayrıntılarda saklanmış
Sana onu hatırlatmaya yönelik her şey
Ayrıldıktan sonra gün yüzüne çıkar
Yaşarken öylesine gibi görünürler belki
Ayrıldıktan sonra önem kazanırlar
Hep o ayrıntılarda bulmak istersin
Giden ve geri dönmeyeceğini bildiğin sevgilini
Ama bilirsin ki bir daha dönmeyecektir
27 Şubat 2009 Cuma
23 Şubat 2009 Pazartesi
Güvensizliğimin Hikayesi
Yine gece
Yine gece sen ben olmadın bende sen
Yine akşam oldu diye heyecanlandığım zamanlar geceye sarktı
Beklemelerim
Bir hikayem vardı
Biriyle paylaşmak,yarım kalan yerden birlikte devam etmek
O hikayede birlikte büyüyelim istemiştim
Yalnız başıma yirmi üç yaşıma kadar taşıyabildiğim hikayeyi
Sonsuza kadar taşıyabileceğim birini istemiştim…
Bu arayışa on yedi yaşında başlamış
Sadece iki kişiyle birkaç adım gidebilmiş
Sonra yine yalnız kalmıştım
Aradan geçen yedi yılda onlarca insandan
Sadece iki kişi yol arkadaşlığı yapabilmişti
Yalnızca birkaç adım…
Şimdi yalnızım bu yolda
Arkadaş aramaktan yoruldum
Birini ararken gitmem gereken yolu hep ihmal ettim,kah sağa kah sola bazen günlerce geriye gittim.takıldım orada ileriye bir adım bile atamadım.bazen düşündüm olduğum yerde mi kalmalıyım.sonlandırmalı mıyım bu işkenceyi,bu arayışı,bu acıyı.yapamadım.son noktayı koyamadım kendi hayatımda.birileri girdi çıktı yaşantıma,bir şeyler verdiler ama karşılığında çok şey aldılar.artarak çoğalmam gereken yerde azalarak çoğaldım.her gelen bir parça kopardı benden.kopardıkları parçaları sağa sola attılar.her yerde kendimden bir parça karşıladı beni.şimdi bana güvenmediğini söyleyenler oluyor bazen.ben zaten kimseye güvenmiyorum ki…komik değil mi birilerinin bana güvenmemesi.güven karşılıklı olan bir duygu.ben güvenmezsem sen zaten güvenemezsin ki…kimse sorgulamadı neden bu durumdasın diye.herkes bulunduğum noktayı yargıladı.kimse geçmişimde yaşadıklarımı anlama zahmetinde bulunmadı…dinleme zahmetinde bulundular,yanımda olduklarını zannederek…ama anlama zahmetinde bulunmadılar…kimse, on iki yaşımda babam hayatımızdan çıktıktan sonra, daha doğrusu bırakıp gittikten sonra insanlara neden güveneceğimi söylemedi.hakikaten söyler misiniz,babanız hayatta sizi kendi başınıza bırakıp gidiyorsa diğer insanlara niye güveneceksiniz…bir garantisi var mı çevrendekilerin.nerden bileceksin uçurumun kenarındayken seni bir başına bırakmayacaklarını, çekip gitmeyeceklerini…bilemezsin…bilemem…canım, her şeyim olması gereken insan çekip gitmişse diğerleri de gidecektir bir gün.gittiler de…güvenmiyorum işte bu sebepten,güvenemiyorum.yapamıyorum bu kutsal olayı.kimse sorgulamadı nedenlerini,kimse hak vermedi belki de.dinlediler,yüzeysel bir hak vermişlik sergilediler sonra yok oldular,diğerleri gibi.
Yine gece sen ben olmadın bende sen
Yine akşam oldu diye heyecanlandığım zamanlar geceye sarktı
Beklemelerim
Bir hikayem vardı
Biriyle paylaşmak,yarım kalan yerden birlikte devam etmek
O hikayede birlikte büyüyelim istemiştim
Yalnız başıma yirmi üç yaşıma kadar taşıyabildiğim hikayeyi
Sonsuza kadar taşıyabileceğim birini istemiştim…
Bu arayışa on yedi yaşında başlamış
Sadece iki kişiyle birkaç adım gidebilmiş
Sonra yine yalnız kalmıştım
Aradan geçen yedi yılda onlarca insandan
Sadece iki kişi yol arkadaşlığı yapabilmişti
Yalnızca birkaç adım…
Şimdi yalnızım bu yolda
Arkadaş aramaktan yoruldum
Birini ararken gitmem gereken yolu hep ihmal ettim,kah sağa kah sola bazen günlerce geriye gittim.takıldım orada ileriye bir adım bile atamadım.bazen düşündüm olduğum yerde mi kalmalıyım.sonlandırmalı mıyım bu işkenceyi,bu arayışı,bu acıyı.yapamadım.son noktayı koyamadım kendi hayatımda.birileri girdi çıktı yaşantıma,bir şeyler verdiler ama karşılığında çok şey aldılar.artarak çoğalmam gereken yerde azalarak çoğaldım.her gelen bir parça kopardı benden.kopardıkları parçaları sağa sola attılar.her yerde kendimden bir parça karşıladı beni.şimdi bana güvenmediğini söyleyenler oluyor bazen.ben zaten kimseye güvenmiyorum ki…komik değil mi birilerinin bana güvenmemesi.güven karşılıklı olan bir duygu.ben güvenmezsem sen zaten güvenemezsin ki…kimse sorgulamadı neden bu durumdasın diye.herkes bulunduğum noktayı yargıladı.kimse geçmişimde yaşadıklarımı anlama zahmetinde bulunmadı…dinleme zahmetinde bulundular,yanımda olduklarını zannederek…ama anlama zahmetinde bulunmadılar…kimse, on iki yaşımda babam hayatımızdan çıktıktan sonra, daha doğrusu bırakıp gittikten sonra insanlara neden güveneceğimi söylemedi.hakikaten söyler misiniz,babanız hayatta sizi kendi başınıza bırakıp gidiyorsa diğer insanlara niye güveneceksiniz…bir garantisi var mı çevrendekilerin.nerden bileceksin uçurumun kenarındayken seni bir başına bırakmayacaklarını, çekip gitmeyeceklerini…bilemezsin…bilemem…canım, her şeyim olması gereken insan çekip gitmişse diğerleri de gidecektir bir gün.gittiler de…güvenmiyorum işte bu sebepten,güvenemiyorum.yapamıyorum bu kutsal olayı.kimse sorgulamadı nedenlerini,kimse hak vermedi belki de.dinlediler,yüzeysel bir hak vermişlik sergilediler sonra yok oldular,diğerleri gibi.
21 Şubat 2009 Cumartesi
20 Şubat 2009 Cuma
Yine Akşam
Yine akşam,yine akşam ki…
Ben senin gözlerinde gurbet olsam
Memleket hasreti gibi özlesen beni
Vatan toprağına dokunurcasına okşasan saçlarımı
Bastığın yol olsam da bitmesem yüreğinde
Bende yorulsa yürüdükçe öptüğüm ayakların
Sen terledikçe ıslansa kuruyan dudaklarım
Ve savurup saçlarımı rüzgarın olsam…
Yine akşam ki…
Ben gözlerinde damla olsam
Hapsolsam orda ömrümce
Dudakların olsa yerim düşünce
Dolup gamzelerine açtırsam güllerini sen gülünce
Yine akşam ki…
Sen,ben olsan
Olsan ki anlasan
Hissetsen kalp sancılarımı
Olsan ki sen nasıl sevilirmişsin kazısan kalbine
Olsan ki öğrensen
Bir adının hava,
Bir adının su,
Bir adının ekmek olduğunu…
Ben senin gözlerinde gurbet olsam
Memleket hasreti gibi özlesen beni
Vatan toprağına dokunurcasına okşasan saçlarımı
Bastığın yol olsam da bitmesem yüreğinde
Bende yorulsa yürüdükçe öptüğüm ayakların
Sen terledikçe ıslansa kuruyan dudaklarım
Ve savurup saçlarımı rüzgarın olsam…
Yine akşam ki…
Ben gözlerinde damla olsam
Hapsolsam orda ömrümce
Dudakların olsa yerim düşünce
Dolup gamzelerine açtırsam güllerini sen gülünce
Yine akşam ki…
Sen,ben olsan
Olsan ki anlasan
Hissetsen kalp sancılarımı
Olsan ki sen nasıl sevilirmişsin kazısan kalbine
Olsan ki öğrensen
Bir adının hava,
Bir adının su,
Bir adının ekmek olduğunu…
19 Şubat 2009 Perşembe
Yaz Yağmuru
Yorgun ve kirli geçmişim,
Aramızda bir engeldi
Umutsuz ve çaresiz bekliyorduk sadece
Birbirimiz için erken sayılmazdık
Pek geç kaldığımızda söylenemezdi
Bir yaz yağmuru tadındaydı sadece
Vakitsiz gibi ama hoş bir serinlik bırakan
Biraz iç ferahlatan…
Ve biraz hayat öpücüğü gibi…
Aramızda bir engeldi
Umutsuz ve çaresiz bekliyorduk sadece
Birbirimiz için erken sayılmazdık
Pek geç kaldığımızda söylenemezdi
Bir yaz yağmuru tadındaydı sadece
Vakitsiz gibi ama hoş bir serinlik bırakan
Biraz iç ferahlatan…
Ve biraz hayat öpücüğü gibi…
9 Şubat 2009 Pazartesi
Hayallerim
hayallerim,yollara serildi
paspas gibi ezildi kalabalıklarda
arabalar,insanlar,hayvanlar...
hayallerim,dalga geçildi
inanmadı hiçkimse
hayallerim,üzüldü benimle
yalnızlığımızı birlikte paylaştık
hayallerim,kırıldı gitti
kalbimle birlikte
hayallerim,el sallıyor
sonsuz boşluklardan
hayallerim,güle güle...
paspas gibi ezildi kalabalıklarda
arabalar,insanlar,hayvanlar...
hayallerim,dalga geçildi
inanmadı hiçkimse
hayallerim,üzüldü benimle
yalnızlığımızı birlikte paylaştık
hayallerim,kırıldı gitti
kalbimle birlikte
hayallerim,el sallıyor
sonsuz boşluklardan
hayallerim,güle güle...
4 Şubat 2009 Çarşamba
Artık Kısa Cümleler Kuruyorum
Sizi bilmem ama ben karar verdim su gibi duru olup hep akmaya
Başka sular tanıyıp çoğalmaya dalgalanmaya taşmaya
Son günlerde çok düşünür oldum
Zor zamanları çabuk atlatır oldum
Yalnız mıyım insanlar içinde arkadaşlarım aşklarım içinde
Yara aldım bundan iki yıl önce
Hiç susmadım şarkı söyledim günlerce
Artık kısa cümleler kuruyorum
Sevdiklerim sevmediklerim yanımda
Kabullendim her şeyi olduğu gibi yola çıktım yarınlara
Son günlerde çok düşünür oldum
Zor zamanları çabuk atlatır oldum
Bakıyorum aynaya her gece içim rahat biraz yorgunum sadece
Hayatıma giren herkese yaşanmış her şeye
Teşekkürler büyüyorum sizinle
Şebnem Ferah
Başka sular tanıyıp çoğalmaya dalgalanmaya taşmaya
Son günlerde çok düşünür oldum
Zor zamanları çabuk atlatır oldum
Yalnız mıyım insanlar içinde arkadaşlarım aşklarım içinde
Yara aldım bundan iki yıl önce
Hiç susmadım şarkı söyledim günlerce
Artık kısa cümleler kuruyorum
Sevdiklerim sevmediklerim yanımda
Kabullendim her şeyi olduğu gibi yola çıktım yarınlara
Son günlerde çok düşünür oldum
Zor zamanları çabuk atlatır oldum
Bakıyorum aynaya her gece içim rahat biraz yorgunum sadece
Hayatıma giren herkese yaşanmış her şeye
Teşekkürler büyüyorum sizinle
Şebnem Ferah
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Geceye not
Uykusuz bir gece daha Kafamın içindeki sesleri susturamıyorum Martıların çığlıklarına karışıyor içimdeki gürültü Düşünceleri sıraya dizmeye...
-
Türkiye’nin en sevilen kadını olmakla nasıl başa çıkıyorsunuz? Bazen anonim olmayı özlüyor musunuz? Aslında kendimi ya da yarattığım söylene...
-
Kırdın mı incittin mi birilerini Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler. Kendimi yeniledim mi yazdıklarımda? Yeniden düşünmeliyim Dostlukla...